Kështjella e Këlcyrës
Mitologjia Helene
~Jim Tierney
Qyteti antik
~Fustel De Coulanges
Origjina e Mendimit
~Jean Pierre Vernant
Struktura e simbolizmit ilir
~Aleksandër Stipçevic
Pirateria ilire
~Pierre Cabanes
Mbretërimi i Gentit
~Pierre Cabanes
Mesapët dhe gjuha e tyre
~Myzafer Korkuti
Arkitektura Sepulkrale
~Apollon Baçe
Vlora në mesjetë
~Konstantin Jereçek
Klementi i Ohrit dhe Shqipëria
~Dimitri Obolenski
Ajkuna kján Omerin
~Curraj – Epér (Mirash Gjoni)
Orët e Mujit
~Visaret e Kombit
Shqipëria e Lashtë
~Luigi M. Ugolini
Ballkani Qëndror
~Guillaume Lejean
Udhëtimet e para 1897 - 1905
~Franc Baron Nopça
Fiset Shqiptare
~Robert Elsie
Gegët dhe toskët
~Robert Elsie
Fisi i Kelmendit
~Robert Elsie
Në anijen "Danubio"
~Marcin Czerminski
Shebeniku (Sibenik)
~Marcin Czerminski
Skardona dhe Ujvara e Kërkës
~Marcin Czerminski
Nga Shqipnia e jugut
~Johann Georg von Hahn
Shqipnia e Mesme
~Johann Georg von Hahn
Shqipnia e Veriut
~Johann Georg von Hahn
Gryka e Kotorrit
~Marcin Czerminski

Kështjella e Këlcyrës

Kështjella e Këlcyrës ndodhet në një kodër shkëmbore mbi Qytetin e Këlcyrës. Kodra e ngushton tepër luginën e Aosit (Vjosës) përgjatë së cilës kalonte një nga rrugët e rëndësishme të antikitetit. Shkëmbi ndodhet direkt e mbi rrugën, duke e kontrolluar fizikisht atë. Emri Këlcyrë tregon se në periudhën bizantine këtu ndodhej njësia administrativo-ushtarake e Klisurës, detyrë parësore e së cilës ishte kontrolli i kalimit në pikat me rëndësi strategjike.

Në pjesën e sipërme të shkëmbit ndodhet një fortifikim mesjetar (0,4 ha) në muret e të cilit janë përdorur si spolje një shumicë blloqesh antikë. Në anën veriore dhe lindore ruhen trakte “ in situ” të fortifikimit antik, të cilat tregojnë se fortifikimi kishte planimetri trekëndëshe me sipërfaqe rreth 0,8 ha. Muret e fortifikimit antik e qarkonin shkëmbin nga veriu dhe lindja ku shpatet bien me pjerrësi, ndërsa në anën nga humnera perëndimore mbrojtja i është besuar natyrës.

Në anën veriore (180 m) kurtinat vazhdojnë të dhëmbëzuara (18, 32, 18 m). Pas një kthese kënd gjerë muri vijon në anën lindore ku pas 40 m ruhet fillimi i një kthese a kulle. Hyrja ballore, në trajtë korridori (2,3 x 6 m) ndodhet në anën veriore, e flakuar prej dhëmbëzimit. Muratura është izodomike, prej blloqesh gëlqerori (rreth 1 x 0,45 m) në formë katërkëndëshe. Blloqet me faqe bashkimi të latuara mirë dhe ballë të mysët janë identikë me ata të Gurit të Qytetit në Përmet.

Fortifikimi

Në pjesën e sipërme të shkëmbit ndodhet një fortifikim mesjetar (0,4 ha) në muret e të cilit janë përdorur si spolje një shumicë blloqesh antikë. Në anën veriore dhe lindore ruhen trakte “ in situ” të fortifikimit antik, të cilat tregojnë se fortifikimi kishte planimetri trekëndëshe me sipërfaqe rreth 0,8 ha. Muret e fortifikimit antik e qarkonin shkëmbin nga veriu dhe lindja ku shpatet bien me pjerrësi, ndërsa në anën nga humnera perëndimore mbrojtja i është besuar natyrës.

Në anën veriore (180 m) kurtinat vazhdojnë të dhëmbëzuara (18, 32, 18 m). Pas një kthese kënd gjerë muri vijon në anën lindore ku pas 40 m ruhet fillimi i një kthese a kulle. Hyrja ballore, në trajtë korridori (2,3 x 6 m) ndodhet në anën veriore, e flakuar prej dhëmbëzimit.

Muratura është izodomike, prej blloqesh gëlqerori (rreth 1 x 0,45 m) në formë katërkëndëshe. Blloqet me faqe bashkimi të latuara mirë dhe ballë të mysët janë identikë me ata të Gurit të Qytetit në Përmet.

Identifikimi

Qëllimi i fortifikimit ishte kontrolli i kalimit në luginën e Aosit. Teknika, e përafërt me atë të fortifikimeve të fillimit të shek. III p.e.sonë. në Luginën e Drinos, e tregon të njëjtë në kohë me ta, gjasisht të lidhur me veprimtarinë ndërtuese të Pirros së Epirit.

info@balkancultureheritage.com