Por kur nata iku
Një re ia mori shkëlqimin ditës dhe detrat pak nga pak
u tronditën deri në thellësi, dhe ua lëvizi Kerauninë varkëtarëve.
Prandaj anijet filluan të rrëmbehen dhe deti i shqetësuar flotën
e vuri në lëvizje; dhe me erë dhe përkrahjen e valëve
u avit dhe çengelat në rërën e Palestës hodhi .
Fusha e parë pa se prijësat zunë vend në shatore afër njëri-tjetrit
dhe këtë /tokë/ i shpejti Genus dhe Apsi i qetë
e rrethojnë me brigje. Që të kalojnë anijet në Aps
bëhet shkaktare një baticë të cilën me pabesi e tërheq një valë e lehtë.
Por në Genus, bomat herë të shkrira prej diellit, herë prej shiut
derdhen: As njëri, as tjetri nuk lodhen me një rrjedhje të gjatë,
por kur i afrohen bregut nuk shohin veçse fare pak vende.