Lukani, i nipi i filozofit të shquar romak, Seneka, lindi në Kordovë me 3 Nëntor të vitit 39 të e. sonë. Që në fëmijëri Lukani u dallua për një pjekuri të parakohshme intelektuale. Mësoi tek mësuesit më të mirë të kohës. Që në moshë të re thuri poemën "Iliaca", mbi luftën e Trojës, dhe një vjershë "Catachtonion" ku këndon zbritjen e një heroi të panjohur në botën tjetër. Në Athinë kaloi siç ishte zakon atëherë, një kurs perfeksionimi. U ftua pastaj nga Neroni, i cili e donte ta kishte në rrethin e miqve të tij. Por më vonë kjo miqësi u shndërrua në armiqësi. Pjesëmarrja në komplotin e Pisonit kundër Neronit i kushtoi Lukanit jetën; ai u dënua me vdekje më 30 Prill të vitit 65 të e. sonë.
Vepra kryesore e Lukanit "Pharsalia", e vetmja vepër e ruajtur por e papërfunduar nga shkaku i vdekjes së tij tragjike, është një poemë e madhe e ndarë në 10 libra. Subjekti i saj është lufta në mes Cezarit dhe Pompeut, por pas Farsalës dhe pas vdekjes së Pompeut të kënduar në librin e tij të VIII, fillon tregimi i ndërmanjeve të reja ushtarake. Kjo vepër ka më tepër rëndësi letrare se sa historike.
Gjatë përshkrimit poetik të ngjaijeve të luftës civile, një pjesë e të cilave u zhvillua edhe në vendin tonë, Lukani u këndon megjithëse kalimthi edhe vendeve ku u fortifikuan ushtritë e dy pretendentëve romakë para se Cezari të sulmonte Dyrrahin.
Përtej deti i gjerë shtrihet, qoftë kur anijet me vela
shkojnë drejt skelave të tua o Kerkyrë, qoftë kur majtas synohet
Epidamni ilir, duke u drejtuar drejt valëve të Jonit.
Këtu strehohen varkëtarët, kur Adriatiku të gjitha fuqitë e veta
i vë në lëvizje, dhe kur Keraunia fshihet ndërmjet reve, dhe kur
Sasoni kalabrik, zhduket nën valët shkumbëzuese.
Por kur nata iku
Një re ia mori shkëlqimin ditës dhe detrat pak nga pak
u tronditën deri në thellësi, dhe ua lëvizi Kerauninë varkëtarëve.
Prandaj anijet filluan të rrëmbehen dhe deti i shqetësuar flotën
e vuri në lëvizje; dhe me erë dhe përkrahjen e valëve
u avit dhe çengelat në rërën e Palestës hodhi .
Fusha e parë pa se prijësat zunë vend në shatore afër njëri-tjetrit
dhe këtë /tokë/ i shpejti Genus dhe Apsi i qetë
e rrethojnë me brigje. Që të kalojnë anijet në Aps
bëhet shkaktare një baticë të cilën me pabesi e tërheq një valë e lehtë.
Por në Genus, bomat herë të shkrira prej diellit, herë prej shiut
derdhen: As njëri, as tjetri nuk lodhen me një rrjedhje të gjatë,
por kur i afrohen bregut nuk shohin veçse fare pak vende.
Por kur nata iku
Një re ia mori shkëlqimin ditës dhe detrat pak nga pak
u tronditën deri në thellësi, dhe ua lëvizi Kerauninë varkëtarëve.
Prandaj anijet filluan të rrëmbehen dhe deti i shqetësuar flotën
e vuri në lëvizje; dhe me erë dhe përkrahjen e valëve
u avit dhe çengelat në rërën e Palestës hodhi .
Fusha e parë pa se prijësat zunë vend në shatore afër njëri-tjetrit
dhe këtë /tokë/ i shpejti Genus dhe Apsi i qetë
e rrethojnë me brigje. Që të kalojnë anijet në Aps
bëhet shkaktare një baticë të cilën me pabesi e tërheq një valë e lehtë.
Por në Genus, bomat herë të shkrira prej diellit, herë prej shiut
derdhen: As njëri, as tjetri nuk lodhen me një rrjedhje të gjatë,
por kur i afrohen bregut nuk shohin veçse fare pak vende.