Mbishkrimi i Sulltan Sulejmanit, ku përshkruhet rikonstruktimi i kështjellës së Lezhës, është parë nga grupi austriak i kryesuar nga Von Sufflay përpara Luftës I Botërore dhe më pas ka humbur. Ai u gjet nga Frano Prendi, i vendosur në muret e fermës së njëfarë Eshref Resuli; që në atë kohë, ky mbishkrim është ruajtur në Muzeun Arkeologjik të Lezhës. Pavarësisht nga rëndësia e madhe e tij, ky tekst perandorak nuk është botuar veçse në përkthime të mangëta në shqip dhe frëngjisht. Mbishkrimi është i vendosur në një pllakë të mermertë me ngjyrë të verdhë në të bardhë, me përmasa 71 me 51cm. Ai është i shkruar nga një dorë e fortë por e papërvojë, me një numër të konsiderueshëm deformimesh dhe të metash, veçanërisht në fund të rreshtave. Gjuha e përdorur në të është një lloj i rrallë i arabishtes së bastardizuar, pa asnjë përpjekje për ndonjë formë poetike, edhe pse formulat standarde janë të përdoruara pak a shumë në mënyrë të saktë.
1. Sulltan Sulejmani, djali i Selimit, djali i Bajazid Hanit ka ndërtuar këtë kështjellë të bekuar
2. Zoti e përjetësoftë sundimin e tij dhe ia zgjattë jetën... me ndihmën e Dervish Muhamedit, djalit të Skurës, në periudhën................: “Fisnike (dhe) e fortë është kështjella e Sulejmanit. Viti 928 (1522).
Kronogrami përmban datën në trajtën e mëposhtme:
“Kalaja e madhe e Sulejmanit të madh”
“Dervish Mehmedi, djali i Skurës”, në turqisht: Uzgur, është padyshim një anëtar i familjes së famshme aristokrate shqiptare të Skurës dhe ndoshta është i njëjtë me Uzguroglu Mehmed Beun, ndërtuesin e xhamisë së Plumbit të Beratit.