Mareshali Pomtekin i Rusisë rrethoi kështjellën e Ozit (Odesës) me 80.000 ushtarë, por u përball me një rezistencë të guximshme. Ndërkohë, flota osmane, nën drejtimin e Kapudan-ë Derja, Xhezajirli Hasan Pashait (1774-1790), iu afrua Ozit. Edhe pse ishte e pamundur të afrohej për shkak të cektësisë së ujit në këtë vend, ai arriti ta mundte flotën ruse që erdhi nga Akjari (Sevastopoli). Por, shumë shpejt ai u kthye në Stamboll, në vitin 1203/1788, për arsye se një stuhi e papritur bllokoi rrugën e anijeve përforcuese. Për pasojë, Potemkini e mori kështjellën e Ozit pas një beteje të ashpër 3 ditore, ku humbi 20.000 ushtarë. Ai i lejoi ushtarët rusë që të plaçkitnin Ozin për tre ditë, gjatë të cilave ata vranë 25.000 muslimanë përfshirë dhe popullsinë dvile. Sulltan Abdylhamidi ndjeu një keqardhje kaq të madhe për humbjen e Ozit dhe për masakrën ndaj popullit të tij, sa që ndërroi jetë nga pikëllimi në 1203/prill 1789. Ashtu si babai i tij, Abdylhamidi nuk mundi ta duronte pamjen dëshpë-ruese të fëmijëve që vuanin një sjellje tipike kjo për një sulltan osman.