Ndërkohë në mbarë Devletin Osman mbizotëronte shqetësimi dhe paqëndrueshmëria. Vehabitët u rebeluan në gadishullin arabik dhe kryengritjet u përhapën dhe në Greqi, në Gadishullin e Moresë, në Mesdhe dhe në Serbi. Devleti Osman nuk arriti ta kontrollonte këtë situatë të rrezikshme, dhe Këshilli i Ulemave fajësoi Nizam-ë Xhedidin për këtë dështim katastrofik. Megjithatë, duke qenë se kishte themëluar Nizam-ë Xhedidin, në Stamboll dhe Anadoll, Sulltan Selimi m vendosi ta dërgonte atë dhe në Rumeli, por Sadrazami, Ismail Pasha, e kundërshtoi fuqimisht atë dhe faktikisht, ai iu drejtua në më-nyrë të fshehtë dhe dinjitarëve të Devletit që ta kimdërshtonin atë. Dështimi i Nizam-ë Xhedidit në Rumeli nxiti edhe provincat e tjera për ta kundërshtuar në mënyrë aktive dhe për të vepruar fshehurazi kiindër tij.
Duket se Nizam-ë Xhedid ishte një urdhër që ishte krijuar pa u menduar gjatë dhe nuk ishte shumë i përgatitur. Shumë persona me influencë nuk ishin të bindur për përshtatshmërinë e këtij urdhri, ndërsa të tjerë mendonin se për të zëvendësuar jeniçerët me një strukturë të re duhet të kishte një planifikim të mirë, në mënyrë të atillë që të mos u lihej hapësirë jeniçerëve për t'u revoltuar dhe për ta kërcënuar dhe vetë ekzistencën e Devletit.
Nën drejtimin e Kabakçë Mustafait, ushtarët në Bosfor u ngritën në revoltë, duke e detyruar Sulltan Selimin të abdikonte nga froni në vitin 1807. Pak para abdikimit, disa nga këshilltarët e tij e këshilluan atë që të mblidhte ushtrinë osmane, që ishte dërguar në luftë në brigjet e Danubit kundër kryengntësve të atjeshëm, por ai i kundërshtoi duke thënë: "Jo! Në këtë rast, forcat ruse mund të vijnë në Çatallxha (pranë Stambollit). Kjo tregon se, për të, integriteti i Devletit Osman qëndronte mbi interesin e tij personal.
Sulltan Selimi III ishte adhurues i arteve të bukura, poezisë dhe këngës. Ai ishte një poet dhe një kompozitor i mirë muzike. Ai ishte krijuesi i melodisë suz-i dilara për muzikën klasike osmane. Por, ai dhe dinjitarët e Devletit pëlqenin jetën e shthurur dhe luksoze. Ndoshta, kjo ishte dhe arsyeja kryesore që njerëzit nuk e pëlqyen Nizam-ë Xhedid, që ishte huazuar nga Evropa. Një gabim tjetër i Selimit ishte neglizhenca e tij ndaj pikëpamjeve të ulemasë dhe njerëzve të tjerë të ditur. Për shembull, ai e kundërshtoi pikëpamjen e tyre, sipas së cilës ishte e nevojshme të kishte diskutime me pjesëtarët e tjerë të elitës osmane, mbi çështjen e lidhjes së një traktati me Francën, por ai vendosi fi vazhdonte i vetëm diskutimet dhe ta nënshkruante këtë traktat menjëherë. Pas pak kohe, francezët i shkelën kushtet e këtij traktati dhe pushtuan Egjiptin.