Lufta me Austrinë zgjati 14 vjet, ndërkohë osmanët kërkuan me ngut të vendosnin paqen me austriakët, që të përqendronin energjitë e tyre në zgjidhjen e problemeve të brendshme të Devletit. Në këtë mënyrë, u lidh në vitin 1015/1606 Traktati i paqes së Zitvatorokut për një periudhë 20-vjeçare. Ky traktat i dha sovranit të Austrisë emërtesën "Cezar" (Perandor), duke e zëvendësuar titullin e tij të mëparshëm mbret, dhe ambasadorët osmanë, që ishin "Divan Çavushu", u ngritën në rangun "Sanxhakbej". Tagra vjetore e Austrisë prej 30.000 dukatesh, që iu paguante osmanëve, u zëvendësua një herë e përgjithmonë nga pagesa e 2/3 të kësaj shume. Devleti Osman, nëpërmjet këtij traktati, fitoi kështjellat e Janëkut (Raab), Estergonit, Istoni Belgradit, si dhe disa kështjella të tjera që ishin pushtuar nga austriakët. Mirëpo, osmanët për herë të parë e pranuan dhe e njohën me këtë traktat sovranin austriak si të barabartë me sulltanin. Më parë, të gjithë sovranët barazoheshin me sadrazamin dhe jo me sulltanin. Për këtë arsye, ky traktat është dokumenti i parë që zyrtarisht shënoi rënien e statusit të sulltanit osman dhe që e barazvlerësoi me atë të sovranit evropian.