Me disfatën në Gjermani, në vitin 1870, Franca humbi ndi-kimin e saj në Lindje. Britania qëndroi asnjanëse dhe nuk mbeti asnjë fuqi që t'i kundërvihej Rusisë në Lindje, përveç Gjerma-nisë. Ishte e mundur që të ekzistonte një marrëveshje e fshehtë, midis këtyre dy fuqive, mbi çështjen e Lindjes. Rusia nuk ishte e kënaqur me nenin e Traktatit të Parisit që ndalonte luftanijet e saj në Detin e Zi. Rusia njoftoi shtetet pjesëmarrëse në nën-shkrimin e këtij traktati se ajo e shikonte këtë nen si të pa-vlefshëm. Pas ardhjes në fron të Sulltan Abdylazizit, Devlet-i Alijje kishte më shumë se 20 luftanije të blinduara dhe rreth 100 anije lufte druri që e shqetësonin Rusinë. Për këtë arsye, Rusia ngulte këmbë për amendimin e Traktatit të Parisit dhe një konferencë u mbajt në Londër në vitin 1288/1871. Në këtë konferencë, kushti i Rusisë për lejimin e anijeve të saj në Detin e Zi u pranua, por u vendos që në rast se Devleti Osman do të kërkonte që anijet e luftës së shteteve të tjera të hynin në Detin e Zi, ato do të futeshin aty, si dhe u konfirmua dhe një herë e drejta e Devletit Osman për t i mbajtur të mbyllura ngushticat. Pas kësaj konference, Pansllavizmi i mbështetur nga Rusia fitoi terren.